Cambodia
Door: Henk Krijnen
Blijf op de hoogte en volg Henk
15 Februari 2016 | Cambodja, Phnom-Penh
Een maand geleden begon ik aan alweer het derde land van mijn reis: Cambodia. Misschien wel het land waar ik op voorhand de minste verwachting van had, maar ik kan alvast wel vertellen dat de bewoners, het indrukwekkende verleden (ook al kun je de recente geschiedenis zeker niet leuk noemen), en de eilanden, het tot een echte aanrader maken. Iets wat wordt bevestigd door de vele nieuwbouw projecten die je tegenkomt, en aantonen dat Cambodia booming is.
Hoewel ik inmiddels al spontaan begin te niezen en de jeuk krijg als ik enkel een bordje zie met: 'tempel 5km', stonden de tempels van Ankor bij Siem Reap als eerst op het programma. En geloof het of niet, ik heb er twee volle dagen van genoten. De 1000 jaar oude tempels van Ankor, die verspreid liggen over een gebied van 94.000 voetbalvelden, zijn dan ook van een hele andere proportie dan de 'standaard' tempels in Azië.
Na kennis gemaakt te hebben met het oudere verleden van Cambodia, vervolgde mijn trip naar Battambang. Omdat de drijvende dorpen van Chong Kneas me wel wat leken, heb ik voor een boot gekozen als vervoersmiddel. Echter stond door het dry-season het water in de rivier nogal laag, en liep de boot keer op keer vast. We waren dan uiteindelijk ook meer tijd kwijt aan het voortduwen van de boot en het lopen langs de oever, dan dat we daadwerkelijk hebben gevaren.
In Battambang aangekomen kwam ik met een bezoek aan de killing caves, voor het eerst in aanraking met het recente verleden van Cambodia. 40 jaar geleden heeft er een gigantische genocide plaats gevonden waarbij drie van de destijds acht miljoen inwoners, in drie jaar tijd de dood vonden onder het bewind van de Khmer rouge.
Het is misschien wel daarom zo dat op dit moment de helft van de bevolking onder de 22 jaar is. Het is duidelijk merkbaar dat deze bevolkingsgroep op het moment hun eigen jaren 60 swing mee maakt. De openheid tegen en interesse in westerse mensen is dan ook groot, en je moet er niet raar van opkijken als serveersters en hostelmedewerkens aanschuiven om verhalen te delen, of als de tuktuk-bestuurder mee de kroeg in duikt voor een praatje en een biertje. Kortom, grotendeels een heel jong, spontaan en energiek volk die Cambodianen.
Vanuit Battambang ben ik naar het eiland Koh Rong vertrokken. Door stukken aan de bus kwam ik 6 uur later dan gepland, en daarmee slechts 10 minuten voor het vertrek van de laatste boot, aan in Sihanoukville. Een Cambodiaan op een brommer vertelde me dat het niet meer mogelijk was om de boot te halen. Hij veranderde echter snel van mening toen ik 5 dollar extra onder z'n neus hield. Z'n Bob-de-Bouwer helm uit de speelgoedwinkel kwam onder het stof vandaan, en na werkelijk een helse dollemansrit kon ik nog net de sprong maken op de boot die al aan het afmeren was.
Aangekomen op Koh Rong merkte ik al snel dat het eiland niet meer het backpack walhalla is van een paar jaar geleden. Buitenlandse investeerders moderniseren en commercialiseren het eiland in rap tempo. Iets wat het eiland ook tot een hotspot maakt voor de doorsnee vakantieganger. Desalniettemin blijft het een prachtig eiland, en als je met wat locals mee gaat vissen, snorkelen, en bbq-en op één van de nog niet bebouwde stranden, dan waan je je nog steeds in een klein paradijs.
Chinees nieuwjaar zorgde ervoor dat de Vietnamese ambassades voor 12 dagen gesloten waren. Hierdoor zat ik 10 dagen langer 'vast' in Cambodia dan dat ik eigenlijk nodig had. Maar ieder nadeel heeft z'n voordeel, en in dit geval heb ik onverwachts kennis kunnen maken met Koh Tonsay; een eilandje met beperkt stromend water en slechts twee uur per dag elektriciteit. Een paar dagen back to basic op een rustig eilandje, afgesloten van de rest van de wereld, heeft zo z'n charmes, en is daarom ook een hele leuke ervaring te noemen.
M'n laatste pitstop voordat ik een week geleden de oversteek maakte naar Vietnam, was de hoofdstad Phnom Penh. Vooral de Killing fields en S21 gevangenis, beide afstammend uit het Khmer Rouge tijdperk, maakte het tot een zeer imponerende afsluiter van deze mooie en indrukwekkende trip.
Hoewel ik inmiddels al spontaan begin te niezen en de jeuk krijg als ik enkel een bordje zie met: 'tempel 5km', stonden de tempels van Ankor bij Siem Reap als eerst op het programma. En geloof het of niet, ik heb er twee volle dagen van genoten. De 1000 jaar oude tempels van Ankor, die verspreid liggen over een gebied van 94.000 voetbalvelden, zijn dan ook van een hele andere proportie dan de 'standaard' tempels in Azië.
Na kennis gemaakt te hebben met het oudere verleden van Cambodia, vervolgde mijn trip naar Battambang. Omdat de drijvende dorpen van Chong Kneas me wel wat leken, heb ik voor een boot gekozen als vervoersmiddel. Echter stond door het dry-season het water in de rivier nogal laag, en liep de boot keer op keer vast. We waren dan uiteindelijk ook meer tijd kwijt aan het voortduwen van de boot en het lopen langs de oever, dan dat we daadwerkelijk hebben gevaren.
In Battambang aangekomen kwam ik met een bezoek aan de killing caves, voor het eerst in aanraking met het recente verleden van Cambodia. 40 jaar geleden heeft er een gigantische genocide plaats gevonden waarbij drie van de destijds acht miljoen inwoners, in drie jaar tijd de dood vonden onder het bewind van de Khmer rouge.
Het is misschien wel daarom zo dat op dit moment de helft van de bevolking onder de 22 jaar is. Het is duidelijk merkbaar dat deze bevolkingsgroep op het moment hun eigen jaren 60 swing mee maakt. De openheid tegen en interesse in westerse mensen is dan ook groot, en je moet er niet raar van opkijken als serveersters en hostelmedewerkens aanschuiven om verhalen te delen, of als de tuktuk-bestuurder mee de kroeg in duikt voor een praatje en een biertje. Kortom, grotendeels een heel jong, spontaan en energiek volk die Cambodianen.
Vanuit Battambang ben ik naar het eiland Koh Rong vertrokken. Door stukken aan de bus kwam ik 6 uur later dan gepland, en daarmee slechts 10 minuten voor het vertrek van de laatste boot, aan in Sihanoukville. Een Cambodiaan op een brommer vertelde me dat het niet meer mogelijk was om de boot te halen. Hij veranderde echter snel van mening toen ik 5 dollar extra onder z'n neus hield. Z'n Bob-de-Bouwer helm uit de speelgoedwinkel kwam onder het stof vandaan, en na werkelijk een helse dollemansrit kon ik nog net de sprong maken op de boot die al aan het afmeren was.
Aangekomen op Koh Rong merkte ik al snel dat het eiland niet meer het backpack walhalla is van een paar jaar geleden. Buitenlandse investeerders moderniseren en commercialiseren het eiland in rap tempo. Iets wat het eiland ook tot een hotspot maakt voor de doorsnee vakantieganger. Desalniettemin blijft het een prachtig eiland, en als je met wat locals mee gaat vissen, snorkelen, en bbq-en op één van de nog niet bebouwde stranden, dan waan je je nog steeds in een klein paradijs.
Chinees nieuwjaar zorgde ervoor dat de Vietnamese ambassades voor 12 dagen gesloten waren. Hierdoor zat ik 10 dagen langer 'vast' in Cambodia dan dat ik eigenlijk nodig had. Maar ieder nadeel heeft z'n voordeel, en in dit geval heb ik onverwachts kennis kunnen maken met Koh Tonsay; een eilandje met beperkt stromend water en slechts twee uur per dag elektriciteit. Een paar dagen back to basic op een rustig eilandje, afgesloten van de rest van de wereld, heeft zo z'n charmes, en is daarom ook een hele leuke ervaring te noemen.
M'n laatste pitstop voordat ik een week geleden de oversteek maakte naar Vietnam, was de hoofdstad Phnom Penh. Vooral de Killing fields en S21 gevangenis, beide afstammend uit het Khmer Rouge tijdperk, maakte het tot een zeer imponerende afsluiter van deze mooie en indrukwekkende trip.
-
25 Februari 2016 - 19:49
Liesbet De Wit:
Leuk weer om al je belevenissen te mogen lezen. Wat een wereldtijd maak je mee. De hartelijke groeten van ons. -
25 Februari 2016 - 22:42
Oma:
Hallo Henk hier opa en oma wij hebben je verslag gelezen Ben je het nog niet moei
dat trekken allemaal groetjes van opa en oma -
26 Februari 2016 - 14:31
Lian:
Was weer lekker lezen het verslag word zeker wel gebundeld in een boek toch,
Nog een hele mooie reis en snel weer een verslag schrijven groeten Lian -
27 Februari 2016 - 12:15
Anton:
Henk,
Tweede poging want bericht via de telefoon ging volgens mij mis. Leuk om weer te lezen en ik/wij kijken ernaar uit om alle foto's te zien die je gemaakt hebt en dan vooral die foto's met hetgeen wat eigenlijk niet door de beugel kan. Veel plezier en geniet er verder van. Als je nog eens tijd hebt en verbinding leuk om te Skypen?
Groeten,
Anton -
28 Februari 2016 - 11:55
Tinus:
Hoi goozer, goed geschreven, de serieusheid van het onderwerp komt duidelijk naar boven. Duidelijk was ook dat je tijdens onze kortstondige skipe op 27-02 de beladenheid v an bovenstaande, in ieder geval op dat moment losgelaten had. Hein, tot horens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
